EGYPTE CULTURELE HOOGTEPUNTEN

Reis van 8 tot 18 november 2007

Egypte, gelegen in Afrika, aan de Middellandse en de Rode Zee, grenst in het westen  aan Libië, in het oosten aan Palastijn/Israël en in het zuiden aan Sudan. Omdat meer dan 90 procent van het land woestijn is, woont het merendeel van de 68 miljoen inwoners in het Nijldal en de Nijldelta, een klein percentage leeft in de oases van het barre binnenland.

De oude Egyptenaren vestigden zich langs de vruchtbare oevers van de Nijl en schiepen een schitterende beschaving waarvan de prestaties sinds jaar en dag tot de verbeelding spreken.

Hoewel het moderne Egypte naar de toekomst kijkt, kan het zijn glorieuze verleden niet negeren, en dit contrast maakt het voor de bezoeker tot een uniek en fascinerend land.

Het Egyptisch koninkrijk bloeide van ongeveer 3000 tot 30 v.C., onder koningen van zo’n 30 dynastieën. Dankzij de machtige rivier de Nijl die jaarlijks overstroomde en een laagje vruchtbare slib achter liet.

Dit gaf overvloedige oogsten en alzo konden zij zich concentreren op de ontwikkeling van de kennis en cultuur die hun unieke en verfijnde beschaving vormden

In de daarop volgende millennia trokken buitenlandse veroveraars door het land –Perzen, Grieken, Romeinen, Arabieren, Turken, en kruisridders, die hun sporen nalieten in hun afstammelingen.

Wij hadden twee gidsen nl.

Eén jonge dame , zonder hoofddoek, die in het Frans ons te woord stond en haar uiterste best deed zich goed verstaanbaar te maken in het museum, de citadel, de bazaar, en vooral de majestueuze Piramides van Gizeh, de dode stad van Saqqara, de Piramide van Djoser, Memphis. En Caïro, dicht bevolkt door 20 tot 25 miljoen inwoners.

Eén oudere man “HOBBY” die ons vooral leerde over hoe de oude Egyptenaren leefden, de goden(innen), de farao’s, de tempels, over de gelijkenis en de verschillen tussen Islam en het christendom, over leven en de overgang, over hemel en hel, het goede en kwade in de mens,

een bezielende en fijne mens die we ontmoet hebben in LUXOR.